Zich baserend op de bestaande literatuur over migrantenzorg in Nederland, stelt de auteur dat er sprake is van een fundamenteel gebrek aan wetenschappelijke kennis over bijvoorbeeld de epidemiologie en de psychopathologie van geestesstoornissen onder migranten, hun hulpzoekend gedrag of de verwijzingsprocessen tussen de verschillende echelons. Dientengevolge ontbreekt het bij de Nederlandse Geestelijke Gezondheidszorg aan een consistent beleid ten aanzien van migranten en wordt men vaak gedwongen tot ad hoc reacties.