Gebaseerd op eigen psychotische ervaringen met stemmen, gesprekken met psychotici en literatuurgegevens doet de schrijver het voorstel tot een psychotherapie die het bestaan van geesten erkent. De psychotische ervaring wordt beschouwd vanuit vier elkaar aanvullende gezichtspunten: ziekte, persoonlijke ervaring, verlies van aanpassing en contact met `lichaamsloze personen' (geesten). De gegeven aanwijzingen tonen de therapeut hoe hij de cliënt kan helpen het praten met geesten te integreren in het normale leven. Erkenning van de stempersonen (geesten), informatie delen omtrent hun geaardheid en verstandige regels voor de communicatie ermee moeten samengaan met een dagelijks leven dat zo weinig mogelijk stress kent en in wezen plezierig moet zijn.