Kompas ICD-10-CM. Een gids voor diagnostiek en classificatie van psychische en gedragsstoornissen
Al op het eerste gezicht zijn er veel redenen voor psychiaters om dit boek niet te kopen: 1. het is geschreven voor studenten psychologie; 2. we gebruiken in Nederland niet de International Classification of Diseases (icd) maar de dsm voor de classificatie van psychiatrische stoornissen; 3. voor de codering van onze classificaties gebruiken we wel de icd, maar de negende versie, en niet de icd-10; 4. en als we al over zouden gaan op de icd-10, dan niet op de Amerikaanse Clinical Modification (cm) ervan, omdat die niet past bij de organisatie van onze ggz; 5. het boek beschrijft Amerikaanse situaties, die vaak niet van toepassing zijn op die van ons; 6. het verwijst alleen naar Amerikaanse boeken en artikelen, voor ons niet bruikbaar.
Toch ben ik het gaan lezen, in de hoop dat er voor de Nederlandse psychiaters leerzame zaken in zouden kunnen staan.
In de inleiding struikel ik al over het gebruik van de term ‘diagnostiek’: ‘het kiezen van een specifieke categorie die op een persoon van toepassing wordt verklaard’. Wij noemen dat classificatie. Voor wat wij diagnostiek noemen, gebruikt het boek de term ‘psychologisch onderzoek’. Er zijn meer vertaalfouten in het boek waar ik me aan stoor. Bijvoorbeeld: ‘coassistenten binnen de psychologie’ kennen wij niet; psychologen worden in Nederland niet aangesproken met ‘Dr.’; ‘medisch’ wordt bij ons niet synoniem geacht aan ‘somatisch’; ‘norepinefrine’ noemen wij meestal ‘noradrenaline’; op recepten schrijven wij niet ‘bid’ en ‘tid’; ‘Homer’ kennen wij als ‘Homerus’; en ‘behandelplan’ noemen wij niet ‘dispositie’. Erg slordig.
Het eerste hoofdstuk geeft een beknopte handleiding in de icd-10. Nuttig voor wie het coderingssysteem ervan wil begrijpen. Helaas werken de verwijzingen naar web-
sites met de Nederlandse versie niet. Het tweede hoofdstuk is nuttig: wat is abnormaal gedrag, wat is diagnostiek (nu wel in de goede betekenis), wat zijn valkuilen en fouten bij de diagnostiek? Het derde hoofdstuk beschrijft het psychologisch onderzoek. Dat blijkt een soort halfslachtige versie te zijn van ons psychiatrisch onderzoek, maar dan zonder uitleg bij de gebruikte termen.
De hoofdstukken 4, 5 en 6 vormen de kern van het boek: een herkenbare beschrijving van drie casussen, met interessante diagnostische overwegingen en leerzame tips, maar helaas afgesloten met uitgebreide en vaak vergezochte differentiële classificaties volgens de icd-10-cm.
Dan twee hoofdstukken over ethiek en risicobeheersing, niet echt van toepassing in Nederland, en een aardig hoofdstuk over de mogelijke psychologische behandeling van de drie casussen. Tot slot enkele modelformulieren als bijlage, ook al niet van nut voor de Nederlandse psychiater.
Kortom: met hoofdstuk 2 als uitzondering kan ik niet anders dan mijn eerste indruk bevestigen: niet kopen.
M.W. Hengeveld, psychiater, Leiden