achtergrond In Nederland is de individuele rehabilitatiebenadering (irb) één van de rehabilitatiemethodieken die het breedst is geïmplementeerd. Er is tot nu toe weinig onderzoek gedaan naar de effectiviteit van de benadering.
doel Inzicht in de effecten van de irb op het bereiken van individuele rehabilitatiedoelen, sociaal functioneren, empowerment, zorgbehoeften en kwaliteit van leven bij mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen (epa).
methode In gerandomiseerd gecontroleerd multicenteronderzoek (trialregistratienummer isrctn73683215) werden mensen met epa at random toegewezen aan in de irb opgeleide hulpverleners (n = 80) of aan hulpverleners die gebruikelijke zorg bij rehabilitatiewensen boden (care as usual, cc, n = 76). De primaire uitkomst was het bereiken van door de patiënten zelf gestelde doelen. De secundaire uitkomstmaten waren: verandering in de werksituatie, mate van zelfstandig wonen, zorgbehoeften, empowerment en kwaliteit van leven. De effecten werden gemeten na 12 en 24 maanden.
resultaten De mate waarin doelen werden bereikt, was substantieel hoger bij de irb (gecorrigeerd risicoverschil: 21%, 95%-bi: 4-38; number needed to treat (nnt) = 5). De benadering was ook effectiever op het gebied van arbeidsparticipatie (irb: 21% gecorrigeerde toename, cc: 0% gecorrigeerde toename; nnt= 5), maar niet op de andere secundaire uitkomstmaten.
conclusie De resultaten laten zien dat de irb effectiever is bij de ondersteuning van patiënten met epa bij het bereiken van zelf geformuleerde rehabilitatiedoelen en bij het bevorderen van sociale participatie.