Effect van dwangmedicatie als interventie van eerste keus op separatie en toegepaste dwang; een prospectief cohortonderzoek
achtergrond Separeren wordt veelvuldig als interventie toegepast - zelfs als eerste voorkeur - bij agressieve of gevaarlijke patiënten sinds de invoering van de Wet Bopz. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft in 2012 als beleid geformuleerd dat separatie teruggedrongen moet worden, zonder substitutie door dwangmedicatie. In 2007 werd Argus ingevoerd als registratiesysteem van dwanginterventies in het kader van de Wet Bopz en als monitorsysteem om separatie te kunnen reduceren.
doel Onderzoeken of op lange termijn het gebruik van dwangmedicatie gepaard gaat met vermindering in het gebruik van separaties of andere maatregelen en nagaan of er sprake is van substitutie.
methode Het onderzoek werd uitgevoerd door analyse van Argus-data tussen 2007 en 2011 over 1843 patiënten van Mediant.
resultaten De verandering in de verhoudingscijfers van separatie en dwangmedicatie door de tijd liet zien dat toepassen van dwangmedicatie tot gevolg had dat er in totaal over minder dagen dwang werd toegepast.
conclusie Het toedienen van medicatie, zo nodig onder dwang, verdient zowel qua subsidiariteit, proportionaliteit als doelmatigheid bij gevaar bij psychiatrische patiënten de voorkeur boven separatie. Daar medicatie behandelt en separatie beheersmatig is, kan hierbij niet gesproken worden van substitutie.