Treatment programmes for high risk offenders
Dit boek met de veelbelovende titel ‘Behandelprogramma’s voor daders met een hoog risico’ schept hoge verwachtingen. Bovendien wordt de redactie verzorgd door Devon Polaschek, een ervaren forensisch klinisch psychologe en professor strafrechtspsychologie. Haar onderzoeksinteresses omvatten de theorie, interventies en de evaluatie daarvan bij daders van ernstige, gewelddadige en seksuele delicten. Daarnaast ontwikkelde ze ook experimentele benaderingen voor het evalueren van daders. De hoofdstukken in het boek werden oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Psychology, Crime & Law in juni en juli 2013.
Gedurende de laatste dertig jaar heeft het wetenschappelijk onderzoek naar daders zich gericht op de behandeling, de rehabilitatie en de terugkeer naar de samenleving, die alle kunnen leiden tot een vermindering van nieuwe delicten. Echter, de meeste kennis komt van de daders met een gemiddeld risicoprofiel. Het is bekend dat het werken met daders met een hoog risicoprofiel complexer is dan met degenen met een gemiddeld risicoprofiel.
Daarom richt dit boek zich op een aantal relevante forensisch psychiatrische patiëntengroepen met een hoog risicoprofiel, zoals patiënten met een ernstige persoonlijkheidsstoornis, seksuele delicten, patiënten met psychopathie en verkrachters met een hoog risicoprofiel. De aanbevelingen voor verder onderzoek en de klinische praktijk op het einde van elk hoofdstuk zijn belangwekkend. Bijvoorbeeld voor het ontwikkelen van nieuwe methodieken en voorzieningen voor deze daders. Maar tot zover reikt dan ook het positieve nieuws.
Helaas heb ik enkele fundamentele kanttekeningen bij dit boek. De context, zoals de forensisch psychiatrische voorzieningen en de wetgeving in Canada of in Nieuw-Zeeland, is moeilijk te extrapoleren naar onze lage landen. Daarnaast is de klinische relevantie beperkt. Elk hoofdstuk brengt onderzoeksdata te berde met in de discussie volgens mij te weinig aandacht voor de verzuchtingen van de clinicus die met deze moeilijke patiënten moet werken. Ten slotte blijft het gissen naar de meerwaarde van dit boek vergeleken met het genoemde tijdschrift met exact dezelfde artikelen. Bovendien is ruim 140 euro voor dit boek met een weliswaar harde kaft erg prijzig.
Ik concludeer dan ook dat dit boek geen must is voor uw forensisch psychiatrische bibliotheek.
K. Goethals, forensich psychiater, Antwerpen