Women in psychiatry, personal perspectives
Aanleiding tot het schrijven van dit boek was een symposium van de American Psychiatric
Association ( apa ) in 2007: ‘Women Leaders in the apa and Beyond’ . De sprekers op dat symposium gaven ieder een schets van hun ervaringen als vrouw in het vak en de hindernissen die je daarbij soms moet zien te overwinnen, vooral om leidinggevende posities te bereiken. Geconstateerd werd dat het aantal vrouwen in de geneeskunde de afgelopen 40 jaar is verviervoudigd en dat de instroom van vrouwen inmiddels zelfs groter is dan die van mannen, maar dat doorstromen naar leidinggevende posities nog steeds niet vanzelfsprekend lijkt en goede rolmodellen vaak ontbreken.
Vanwege de grote belangstelling voor dat symposium werd een groep van 21 vrouwelijke psychiaters, in verschillende stadia van hun carrière, uitgenodigd om elk een vignet te schrijven over de wijze waarop zij hun doelen in het vak nastreven en de rol die hun persoonlijke geschiedenis hierin speelt.
Van de 21 staan er 4 nog aan het begin van hun loopbaan, terwijl de overige 17 hun sporen al ruimschoots verdiend hebben als arts, onderzoeker of docent. Veel moeite is gedaan om ook vrouwen uit minderheidsgroeperingen aan het woord te laten en een beeld te geven van de invloed die identiteit en afkomst kunnen hebben op beroepskeuze en carrière. Factoren zoals etniciteit, religie, seksuele oriëntatie en culturele achtergrond passeren daarbij de revue. Alle vrouwen doen verslag van de obstakels die ze tegenkwamen en van de steun die ze onderweg uit hun omgeving ontvingen.
Voor Nederlandse begrippen zijn sommige verhalen wel erg doorspekt met opsommingen van alles wat bereikt is aan functies, titels en onderscheidingen, maar het boek bevat ook zeker voorbeelden die aanspreken en ontroeren.
De meeste vignetten eindigen met enkele aanbevelingen. Zo geven vrijwel alle vrouwen het advies om vroeg in je carrière een goede mentor te zoeken en bij voorkeur zelf ook mentor te worden. Andere veel genoemde adviezen gaan over durf tonen, naar voren treden en je niet laten ontmoedigen. De meeste adviezen zijn niet specifiek voor een carrière in de psychiatrie, maar gelden eigenlijk voor iedereen die een (leidinggevende) positie wil bereiken op een gebied of binnen een groep waar men (nog) de uitzondering vormt.
Al met al biedt dit boek niet zozeer nieuwe gezichtspunten, maar geeft een inkijkje in 21 vrouwenlevens en de wijze waarop al deze onderling zeer verschillende vrouwen de uitdaging zijn aangegaan om die posities te bereiken die ze ambieerden.
M. Scholten