Interpersoonlijke psychotherapie in een ambulante groep
Interpersoonlijke psychotherapie (ipt) mag zich verheugen in een groeiende belangstelling. Al lang is bekend dat het een effectieve vorm van behandeling is voor depressie, maar de verspreiding van de therapie verloopt in ons land aarzelend. ipt is ontworpen als een individuele kortdurende behandeling. Al enige tijd waren er wel ervaringen met ipt in een groepssetting, maar het protocol daarvoor is nooit goed beschreven. Gelukkig is daar nu verandering in gekomen met het uitkomen van dit boek. Snippe is werkzaam als groepspsychotherapeut bij de ggz Delfland en heeft een jarenlange ervaring met groeps-ipt. Haar ervaringen heeft ze nu beschreven in een handzaam boek. Het boek geeft eerst een kort overzicht van ipt als individuele behandeling en gaat dan in op de specifieke kenmerken van groepsbehandeling. Het is een gesloten groep die 16 wekelijkse zittingen kent. Bij ipt gaat het om (veranderingen in) belangrijke relaties in het leven van de patiënt. Een nadeel van een groepsbehandeling zou kunnen zijn dat patiënten meer aandacht hebben voor de relaties in de groep dan voor die in hun eigen leven. Snippe is zich bewust van dit gevaar en houdt daar op een aantal manieren rekening mee. Voorafgaand aan de groepssessies zijn er enkele individuele gesprekken waarin informatie over depressie wordt gegeven en uitleg over regels en de behandelrationale. In de eerste zittingen worden patiënten uitgenodigd om in tweetallen iets te vertellen over klachten en voorgeschiedenis. Daarna worden de interpersoonlijke relaties in kaart gebracht met een sociogram. Op een vel papier waarin de patiënt zelf als centraal getekend staat, worden alle belangrijke anderen getekend. Hiermee wordt aanschouwelijk hoe de interpersoonlijke wereld er uit ziet. In de volgende fase van de behandeling wordt het focus van elke patiënt verder uitgewerkt. Zoals bekend kent ipt vier mogelijke behandelfocussen: rouw, interpersoonlijk conflict, interpersoonlijke rolverandering en interpersoonlijk tekort. Groepsleden worden uitgenodigd om de exploratie van de problemen zoveel mogelijk bij elkaar te doen. Uiteraard kan men oefenen met nieuw gedrag. In het boek geeft de auteur voorbeelden zodat de lezer zich er ook concreet iets bij kan voorstellen. Het boek sluit af met een verslag van de resultaten van groeps-ipt bij 60 ambulante patiënten. Ik concludeer dat dit boek een handige manier is om snel kennis te nemen van deze therapie. Een absolute aanrader voor iedereen die patiënten met een depressie behandelt.
M.B.J. Blom