Integrale psychiatrie: verrijking of gevaar?
achtergrond De integrale psychiatrie
biedt naast diagnostiek en behandeling uit reguliere
hoek ook complementaire en alternatieve
geneeswijzen (cag). In de meeste ggz-instellingen
ontbreekt het echter aan een visie op gebruik
van cag. Sterker nog, er woedt in Nederland een
felle discussie over hoe wenselijk implementatie
van cag in de psychiatrie is. We kunnen er echter
niet omheen dat ruim 40% van de patiënten aangeeft
gebruik te maken van cag. Daarnaast komt
er toenemend wetenschappelijk bewijs voor de
werkzaamheid van cag, die in bepaalde gevallen
effectiever blijken dan behandelingen in het huidige
reguliere arsenaal. Kennis over cag en eventuele
te verwachten interacties met reguliere
interventies is dus van wezenlijk belang voor de
aios en de patiënt.
stellingen 1. De psychiatrie als
medisch wetenschappelijke discipline dient zich
niet in te laten met cag in verband met het gevaar
op irrationeel redeneren als basis van behandeling.
2. De oorzaak van de moeizame integratie van
cag binnen de psychiatrie is dat de methoden
merendeels niet passen binnen ons culturele
kader. 3. Er is niets op tegen om behandeling met
onvoldoende bewijsvoering toe te passen, zolang
die voor de individuele patiënt maar tot het
gewenste resultaat leidt. 4. Een cag-protocol is
wenselijk om de beroepsgroep richting te bieden
ten aanzien van de implementatie van cag in de
dagelijkse praktijk. 5. Kennis over cag zou moeten
worden aangeboden als onderdeel van de
opleiding tot psychiater; ggz- instellingen zouden
er een visie op moeten ontwikkelen.
leerdoelen Aan het eind van de sessie
heeft de deelnemer kennis genomen van de
(wetenschappelijke) achtergronden en de toepassingen
van cag binnen de integrale psychiatrie. De deelnemer is daarnaast in staat zowel reguliere
behandeling als cag op de juiste waarde te schatten
en wetenschappelijk te toetsen ter verbetering
van de kwaliteit van zorg. Ten slotte is de deelnemer
op de hoogte van de behandelmogelijkheden
en contra-indicaties van cag, alsmede van de
gevaren die kunnen optreden in combinatie met
reguliere behandelmogelijkheden.