Dialectische mentalisatiebevorderende therapie voor ernstige somatoforme stoornissen
achtergrond Cognitieve gedragstherapie bij patiënten met ernstige lichamelijk onverklaarde lichamelijke klachten (lolk) is niet altijd voldoende effectief. Daarom kan het van belang zijn voor deze patiënten het therapeutisch perspectief te verbreden met een transdiagnostisch verklaringsmodel.
doel Kennismaken met een multimodaal behandelmodel voor ernstige somatoforme stoornissen.
methoden Therapeutische concepten beschrijven die kunnen bijdragen tot een integrale transdiagnostische aanpak zoals beschreven in de dialectische mentalisatiebevorderende therapie voor ernstige somatoforme stoornissen (d-mbts): (1) gebrekkige mentalisatie van primaire lichaamsrepresentaties (lichaamsmentalisatie is het vermogen om eigen en andermans lichaamssignalen waar te nemen, er ontvankelijk voor te zijn, en verbinding te ervaren met onderliggende mentale toestanden); (2) problematische aandacht en waarneming; (3) geringe acceptatie van de klachten en de beperkingen die deze impliceren; (4) problematische coping en irrationele cognities; (5) negatieve systeeminvloeden. Deze therapie gaat ervan uit dat eerst de lichaamsmentalisatie en de acceptatie van de klachten bevorderd moeten worden om vervolgens gedragsmodulatie toe te kunnen passen. Systemische benaderingen ondersteunen dit proces. Bij deze therapie gaat hem om de dialectiek van (willen) veranderen en (kunnen) accepteren.
resultaten Ontwikkeling van een multimodaal en integraal behandelmodel voor ernstige somatoforme stoornissen, waarvoor therapieresearch/ procesonderzoek nodig is. (Na)metingen in het kader van het Standaard Evaluatie Project (step-onderzoek) laten zien dat behandeling de kwaliteit van leven verbetert en de medische consumptie laat afnemen.
conclusie Voor complexe problematiek zoals ernstige somtoforme stoornissen is het nodig multimodale therapieconcepten te ontwikkelen, die zowel lichamelijke als psychosociale aspecten van de cliënt benaderen en integreren. Dit betekent een ontwikkeling van practice-based naar evidence-based behandelingen voor een derdelijnsproblematiek, die om verdere therapieresearch vraagt.