Hebben we er nog zin in?
achtergrond 'De tijden veranderen en wij met hen...', zoals een oud gezegde onweerlegbaar stelt. Voor mensen in dienstverlenende beroepen in het algemeen en artsen in het bijzonder is dat wel heel duidelijk. De arts is van zijn voetstuk gestapt, en heeft daarmee ook zijn besef van 'noblesse oblige' verloren (Kennedy 2007). Artszijn is geen roeping meer, maar is een gangbaar middenklasseberoep geworden, dat onderworpen is aan regelgeving, verantwoordingsplicht en marktwerking, en dat tegen een gemiddeld salaris ook parttime kan worden uitgeoefend. Verandert die beroepsbeoefenaar daardoor ook? Past hij zich aan? Vindt hij bevrediging in deze veranderde identiteit of wordt hij een cynische, calculerende 'professional'? Biedt de inhoud van het vak nog inspiratie? De indruk bestaat dat deze veranderingen de arbeidsvreugde allerminst vergroten. We willen met u in discussie gaan over het mogelijke motivatieverlies bij behandelaars in de (geestelijke) gezondheidszorg. Bedreigingen van een schijnbare tevredenheid van de psychiater van vandaag zullen aan bod komen, zoals de dbc's, de positie van de psychiater in de ggz, de stammenstrijd met de oprukkende goedkopere psycholoog en de immens toenemende administratie. Ook zullen we handvatten geven deze bedreigingen om te zetten in uitdagingen en burn-out te voorkomen.
vorm Open karakter.
leerdoel De participant zal op prikkelende wijze geconfronteerd worden met de uitdagingen waaraan de hedendaagse professional wordt blootgesteld. Hij verkrijgt inzicht in het krachtenveld en de diversiteit ervan. Bij afsluiting krijgt hij handvatten aangereikt hoe hij zich kan voorbereiden op de uitdagingen die hem nog te wachten staan.