achtergrond Bij de autistische stoornis zijn aanwijzingen gevonden voor een lagere 2D:4D-ratio (lengte van tweede vinger gedeeld door lengte van vierde vinger) dan in de neurotypische bevolking. De groei van de tweede vinger staat in utero onder invloed van oestrogeen en de groei van de vierde vinger onder invloed van testosteron. De 2D:4D-ratio ligt al in het prenatale leven vast, om in het postnatale leven niet meer te veranderen. Op die manier ligt de gevonden lage 2D:4D-ratio tot op zekere hoogte in lijn met de extreme male-brainhypothese bij autisme: het brein ontwikkelt zich in utero op zeer 'mannelijke wijze' door een hogere blootstelling aan testosteron.
doel Onderzoeken of er ook een lagere 2D:4D-ratio wordt gevonden in het bredere autismespectrum, of deze ratio ook bij andere kinderpsychiatrische aandoeningen wordt gevonden, en of er bij kinderen in de algemene bevolking ook verbanden zijn tussen vingerlengteratio's (ook andere dan 2D:4D) en gedrag.
methoden Nauwkeurige vingerlengtemetingen zijn verricht en gecorreleerd met diverse maten van gedrag en psychopathologie, verkregen via de cbcl (Child Behaviour Checklist), disc-iv (Diagnostic Interview Schedule for Children), adis-c (Anxiety Disorders Interview Schedule for dsm-iv - Child version) en ados-g (Autism Diagnostic Observation Schedule-Generic) bij 6- tot 14-jarigen, zowel in de algemene bevolking als patiënten verwezen naar een polikliniek kinder- en jeugdpsychiatrie.
resultaten Jongens met autistische stoornis of stoornis van Asperger of met adhd/ odd hebben lagere 2D:4D-ratio's dan jongens met een angststoornis. Jongens met autistische stoornis of stoornis van Asperger hebben lagere 2D:4D-ratio's dan jongens in de algemene bevolking. Bij verwezen meisjes is een lagere 2D:4D-ratio geassocieerd met een hogere ados-score. Bij meisjes in de algemene bevolking is een lage 5D:3D-ratio gecorreleerd met hoge scores op de cbcl-schalen Somatic Complaints, Rule-Breaking Behavior en Aggressive Behavior.
conclusie De vingerlengteratio's lijken bij jongens in mindere mate dan bij meisjes specifieke correlaten bij gedrag en psychopathologie te vormen. Onderzoek naar deze verbanden kan bijdragen aan de verdere hypothesevorming ten aanzien van de pathogenese van diverse typen psychopathologie.