Comorbiditeit bij kinderen met een autismespectrumstoornis: eerder regel dan uitzondering
achtergrond Op de polikliniek kinderen jeugdpsychiatrie van het Erasmus mc / Sophia Kinderziekenhuis Rotterdam worden binnen het team ontwikkelingsstoornissen kinderen aangemeld met een diversiteit aan problemen. Deze problemen zijn vaak niet te vangen onder één diagnose binnen het autismespectrum. Comorbiditeit is een onderwerp dat meer aandacht verdient. Hoe vaak komen comorbide problemen bij kinderen met autismespectrumstoornissen (asd) precies voor en wat betekenen deze problemen voor de klinische praktijk en wetenschap?
doel Deze presentatie zal inzicht geven in de comorbiditeit van diagnoses bij kinderen met asd, waarbij de nadruk ligt op comorbiditeit bij kinderen met de diagnose pdd-nos (Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified).
methoden De polikliniek kinder- en jeugdpsychiatrie heeft zeer uitgebreid diagnostisch onderzoek uitgevoerd bij 246 kinderen die tussen juli 2002 en september 2004 werden aangemeld. Deze kinderen waren tussen de zes en twaalf jaar oud en werden aangemeld in verband met het vermoeden van problemen binnen het utismespectrum.
resultaten Comorbide psychiatrische stoornissen komen voor bij ruim 80% van de kinderen met pdd-nos. De meest voorkomende comorbide stoornissen zijn adhd (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit), odd (Oppositional Defiant Disorder) en angststoornissen.
conclusie In het geval van een diagnose pdd-nos is comorbiditeit eerder regel dan uitzondering. In de klinische praktijk en wetenschap moet er daarom meer aandacht komen voor deze comorbide problemen. Comorbiditeit compliceert de fenotypering van asd en dit bemoeilijkt weer genetisch onderzoek. Daarom moet comorbiditeit in ogenschouw worden genomen bij het verhelderen van fenotypes binnen het autismespectrum. Daarnaast moet het klinisch diagnostisch onderzoek verder reiken dan alleen het antwoord op de vraag 'Is er sprake van pdd-nos?'. De behandeling zal zich ook op comorbide problemen moeten richten, aangezien deze problemen vaak beter te behandelen zijn dan de problemen binnen het autismespectrum.