Structurele afwijkingen in de hersenen bij ocd zijn specifiek voor de verschillende symptoomdimensies
achtergrond Functionele neuro-imagingstudies bij patiënten met een obsessieve-compulsieve stoornis (ocd) tonen disfuncties in het frontostriatale en limbische systeem. Deze disfuncties zouden deels kunnen berusten op structurele afwijkingen in de hersenen van deze patiënten.
doel Onderzoeken welke structurele afwijkingen in de hersenen van patiënten met ocd samenhangen met de specifieke symptoomdimensies (met name wasdwang, symmetriegedrag en controlegedrag).
methode Structurele mri-scans van 55 medicatievrije patiënten met ocd en 50 gezonde controles zijn geanalyseerd met zogenaamde whole-brain voxel-based morfometrie (vbm).
resultaten Gecorrigeerd voor globale verschillen zijn regionale volumeveranderingen in de grijze stof (gm) en witte stof (wm) gevonden. Patiënten met ocd laten een gm-vermindering zien in de linker orbitofrontale en dorsolaterale prefrontale schors en een wm-vermindering in de bilaterale prefrontale gebieden. Er zijn ook duidelijke verschillen zichtbaar tussen de verschillende symptoomdimensies: wassen is negatief gecorreleerd met gm in bilaterale nucleus caudatus, controleren is negatief gecorreleerd met gm en wm in de bilaterale temporale polen en symmetrie is negatief gecorreleerd met gm in de rechter pariëtale schors en positief gecorreleerd met wm in de rechter temporale pool. Alle resultaten zijn gecorrigeerd voor leeftijd en comorbide depressie. Verder is de symptoomdimensie symmetrie negatief gecorreleerd met totaal gm-volume (significant) en totaal wm-volume (trend), wat past bij de hypothese dat juist deze vorm van ocd vroeg in het leven ontstaat.
conclusie De resultaten bekrachtigen de hypothese dat structurele afwijkingen in het frontostriatale en limbische systeem onderliggend zijn aan ocd. Bovendien kan geconcludeerd worden dat de neuronale correlaten verschillen tussen de symptoomdimensies.