Book review
Ziekenhuis of patiënt in crisis? Het starten van een ambulante crisisdienst
L. Van Der Post
b-130
Crisisinterventie en ambulante acute psychiatrie
waren tot voor kort volstrekt onbekende concepten
in de psychiatrie van de Oost-Europese landen
die deel uitgemaakt hebben van de Sovjet-Unie.
Ook Litouwen kende slechts de voornamelijk biologisch
georiënteerde sovjetpsychiatrie. Deze psychiatrie
was weinig sociaal noch maatschappelijk
georiënteerd en zag het psychiatrisch ziekenhuis
als centrum van alle behandeling. Het is daarom
niet verrassend dat het starten van een behandelcentrum
waarin poliklinische acute psychiatrie,
crisisinterventie en kortdurende crisisopnames
centraal staan, veel weerstanden opriep. Weerstand
van de kant van de oude leeuwen en leeuwinnen
die sinds jaar en dag regeren over de traditionele
opnameafdelingen, en weerstand van de
financiers die uitsluitend kunnen denken in termen
van een bedprijs. Maar ook weerstand van
verwijzers die erop willen kunnen rekenen dat als
ze een patiënt insturen voor opname dat deze ook
echt wordt opgenomen en niet dezelfde middag al
weer thuis zit met een afspraak voor de volgende
dag bij het crisiscentrum. De minste weerstand
bieden de patiënten en hun familie, die in het algemeen
ronduit blij zijn met de nieuwe voorziening.