Wie in de Verenigde Staten zijn opleiding in de psychiatrie heeft afgerond, wordt niet zomaar ingeschreven als psychiater. Dat kan pas als hij met succes een examen heeft afgelegd dat heel wat meer omvat dan onze jaarlijkse voortgangstoets voor assistent-geneeskundigen in opleiding en waar bovendien sancties aan zijn verbonden. Het eerste deel van het examen bestaat uit 260 schriftelijke vragen en het afnemen duurt een hele dag. Het tweede deel, de oral boards, is een mondeling examen dat uit twee delen bestaat: een uur waarin de kandidaat onder het toeziend oog van leden van de examencommissie met een patiënt een diagnostisch gesprek moet voeren en daar later met de commissie over moet praten, en een tweede uur waarin de kandidaat eerst naar een video van een psychiatrisch onderzoek kijkt en daar dan vervolgens ook weer met leden van de examencommissie over van gedachten moet wisselen.

Het afnemen van de examens is in handen van de American Board of Psychiatry and Neurology (abpn), een organisatie die los staat van de American Psychiatric Association. Het schriftelijk examen wordt tegelijk in verschillende steden in de vs afgenomen, het mondeling slechts in één stad. De meer dan 1000 kandidaten verblijven in een hotel vanwaar ze per bus naar ziekenhuizen in de regio vervoerd worden om daar een patiënt te onderzoeken.

Examen doen om als psychiater geregistreerd te worden, is in de vs een industrie. Dat geldt niet alleen voor het organiseren en afnemen van de examens en de registratie door de abpn, maar ook voor het studeren en trainen. Wie op internet in een zoekmachine als Google oral boards psychiatry intikt, krijgt verwijzingen naar een hele reeks instituten en personen die trainingen aanbieden. Uiteraard tegen betaling. De zoekmachine levert ook een reeks boeken op. Sommige staan vol met tips over de wijze waarop je zo'n examen moet aanpakken. Andere zijn meer een uittreksel van de te kennen stof, zoals veel studenten die ook zelf maken als ze zich voorbereiden op een examen.

Dit boek van Strahl behoort tot de laatste categorie. Het behandelt in meer dan 300 pagina's in telegramstijl de hele psychiatrie. Het staat vol met gedetailleerde opsommingen van de dsmiv- criteria en per ziektebeeld de epidemiologie, comorbiditeit, differentiële diagnose en een puntsgewijze beschrijving van aanvullend onderzoek en behandelmogelijkheden, inclusief de meest wenselijke volgorde om die behandelopties toe te passen. Uit dit boek blijkt dat de Amerikaanse kandidaat heel veel kennis paraat moet hebben om met succes door het mondelinge examen heen te komen. Invoering van zulke examens in Nederland zou verstrekkende gevolgen hebben voor de opleiding. En niet alleen voor de opleiding: het schriftelijk examen waar ik het in het begin van deze boekbespreking over had, moet iedere tien jaar worden overgedaan!

F.G. Zitman