De impact van comorbide persoonlijkheidsstoornissen op de effectiviteit van acute-fasebehandeling van depressie: een meta-analyse en metaregressie
Achtergrond Resultaten van eerdere meta-analyses naar de impact van comorbide persoonlijkheidsstoornissen (PS'en) op het behandelresultaat van een depressieve stoornis zijn tegenstrijdig en vertekend door methodologische verschillen tussen geïncludeerde studies.
Doel De impact van comorbide PS'en op de uitkomst van depressiebehandelingen te onderzoeken, gebruikmakend van uitsluitend studies met gecontroleerde behandelingen en gestructureerde meetinstrumenten (PROSPERO, CRD42019120200).
Methode We zochten studies in PubMed, PsycINFO en Embase en in referentielijsten van geselecteerde artikelen en eerdere meta-analyses. Behandelstudies voor depressie met een subgroep van individuen met comorbide PS werden geïncludeerd. De primaire uitkomstmaat was de verandering in depressie-ernst tijdens de behandeling. Effectgroottes werden geschat met random-effectmodellen, en variabelen op studieniveau werden onderzocht met een metaregressie. Ook bias werd onderzocht.
Resultaten Zes studies met 942 individuen (447 met PS) werden geïncludeerd. Er was geen significant verschil in vermindering van depressie-ernst tussen individuen met en zonder PS (g = 0,03; 95%-BI = -0,15-0,20; p = 0,27). Heterogeniteit en risico op bias waren laag. De metaregressie leverde geen significante resultaten.
Conclusie Bevindingen duiden niet op een impact van een comorbide PS op uitkomsten van acute-fasebehandeling voor depressie. Patiënten met een depressie met en zonder comorbide PS dienen dezelfde evidence-based depressiebehandelingen te krijgen.