achtergrond Monoamineoxidase(mao)-remmers worden in de praktijk vaak ingezet bij patiënten met een therapieresistente depressie, maar de wetenschappelijke evidentie voor de werkzaamheid ervan bij dit type depressie is beperkt: in een klein aantal vergelijkbare studies worden responspercentages van 12-75% beschreven.
doel Meer inzicht verkrijgen in de effectiviteit van mao-remmers bij therapieresistente depressies in de klinische praktijk.
methode Op basis van retrospectief dossieronderzoek werd bij patiënten met een uni- of bipolaire, therapieresistente depressie het verschil in score op de Inventory of Depressive Symptomatology – Self Report (ids-sr) voor en na drie maanden behandeling met een mao-remmer onderzocht. Vervolgens werd gekeken hoe vaak sprake was van remissie, respons, partiële respons, geen respons of uitval vanwege bijwerkingen.
resultaten Bij de 17 geïncludeerde patiënten zagen we een gemiddelde afname van 8,6 (sd: 15,1) punten, wat neerkwam op 16,8% (p: 0,032). 1 patiënt (6%) bereikte remissie, 2 patiënten (12%) bereikten respons, 5 patiënten (29%) bereikten partiële respons en 7 patiënten (41%) hadden geen respons. 3 patiënten (18%) staakten de behandeling vanwege bijwerkingen.
conclusie De resultaten van deze en vergelijkbare studies zijn bescheiden en geven aanleiding tot kritisch nadenken en voorschrijven van mao-remmers, vanwege het mogelijk beperkte effect bij therapieresistente depressies.