achtergrond In de afgelopen decennia is de visie op verslaving sterk veranderd. Het momenteel vigerende model in de psychiatrische (neurobiologische) wetenschap is het hersenziektemodel. Dit model is echter onderhevig aan kritiek en lijkt vooral van toepassing op mensen met een ernstige vorm van verslaving. Wanneer de ideeën vanuit de herstelbenadering worden gelegd naast de visies op verslaving, dan valt op dat het biopsychosociale model (bps) het beste past bij deze benadering. Tegelijkertijd valt op dat bij de herstelbenadering het begrip ‘een zinvol bestaan’ (of ‘zingeving’) een centrale plek inneemt, maar dat dit begrip niet naar voren komt in het bps model.
doel Nagaan of toevoeging van een zingevingcomponent aan het bps model zinvol is.
methode Bespreking van een casus en beschouwing van geselecteerde literatuur.
resultaten Door toevoeging van een zingevingscomponent aan het bps model ontstaat een bpsz-model. Daarbij gaan we in op de vraag of zingeving een vierde domein is of boven- of onderliggend aan de andere drie domeinen. Zingeving is niet nieuw binnen de verslavingszorg. Toevoeging van zingeving aan het bps model betekent dat met iedere persoon die zich aanmeldt voor zorg moet worden gezocht naar het persoonlijke verhaal achter de verslaving en de oplossing hiervan.
conclusie Toevoeging van een zingevingcomponent aan het bps model is een zinvolle verbreding die de praktijk van de verslavingszorg ten goede kan komen.