achtergrond Ten opzichte van het aantal allochtonen in de algemene bevolking zijn allochtonen oververtegenwoordigd in de forensische psychiatrie. Voor een succesvolle tbs-behandeling is kennis nodig van de te behandelen groep. Tot op heden is echter weinig bekend over verschillen tussen allochtone en autochtone patiënten.
doel Een eerste stap zetten naar het vergaren van de nodige kennis voor het bieden van zorg op maat aan allochtone patiënten.
methode Verschillen tussen allochtone en autochtone patiënten wat betreft behandelduur, diagnostiek en indexdelicten in kaart brengen binnen een groep patiënten die tussen 2001 en 2014 zijn ingestroomd in een forensisch psychiatrisch centrum.
resultaten Allochtone patiënten hadden een langere behandelduur dan autochtone patiënten (8,5 versus 6,6 jaar). Daarnaast hadden zij vaker schizofrenie als hoofddiagnose (49,1% versus 21,4%), maar minder vaak een pervasieve ontwikkelingsstoornis of seksuele stoornis. Allochtone patiënten waren vaker veroordeeld voor een zedendelict met een slachtoffer van 16 jaar of ouder, autochtone patiënten juist vaker voor een zedendelict met een slachtoffer jonger dan 16 jaar.
conclusie Er bestaan verschillen tussen allochtone en autochtone patiënten wat betreft behandelduur, diagnostiek en gepleegde indexdelicten. Toekomstig onderzoek moet uitwijzen of deze resultaten representatief zijn voor het gehele veld en hoe de verschillen verklaard kunnen worden.