achtergrond Het aantal ouderen blijft wereldwijd stijgen en verschillende onderzoekers hebben het belang van hechte relaties op latere leeftijd beschreven. Daarom is het verrassend dat weinig nieuwe publicaties verschijnen over familietherapie bij ouderen.
doel Aandachtspunten formuleren voor de psychotherapie met families in latere levensfases en suggesties doen voor verder onderzoek.
methode Samenvatten van de bestaande literatuur en belangrijke thema’s in het werk met ouderen, geïllustreerd en aangevuld met de eigen klinische ervaring.
resultaten Meer dan bij (jong)volwassenen wordt gewerkt aan vergroten van leefbaarheid in een langer bestaande relatie. De verschuiving van rollen door veranderingen eigen aan de levensfase en toenemende afhankelijkheid vormen een tweede belangrijke punt, en ten slotte in het reine komen met de uitgebreide relationele geschiedenis en (ervaren) onrecht.
conclusie In de psychotherapie met ouderen dient men blijvende capaciteiten tot reflectie en verandering, en tegelijkertijd beperkingen zoals toenemende afhankelijkheid en kwetsuren in het verleden, te integreren in het therapeutisch proces. Het stijgend aantal ouderen maakt bovendien empirisch onderzoek naar systemische psychotherapie op latere leeftijd noodzakelijk.