samenvatting Twee patiënten met een afhankelijkheid van verscheidene middelen die tevens voldeden aan de diagnostische criteria van adhd, werden psychiatrisch onderzocht en behandeld voor beide stoornissen. Zij bleken daarenboven een comorbide stemmingsstoornis te vertonen. Het behandelbeleid werd gebaseerd op de Nederlandstalige richtlijn ‘Good Clinical Practice in de herkenning en behandeling van adhd bij (jong)volwassenen met verslavingsproblemen’. Via de casuïstiek onderzochten wij de toepasbaarheid van de richtlijn in de ambulante versus de residentiële context met bijzondere aandacht voor het belang van de factor overige comorbiditeit die in de betreffende richtlijn is vervat.