achtergrond De Nederlandse overheid en het openbaar ministerie vinden agressie en geweld tegen hulpverleners onacceptabel. Geldt dat ook voor geweld tegen hulpverleners in de psychiatrie?
doel Dit onderzoek beschrijft de aard en omvang van het geweld door patiënten tegen werknemers in de psychiatrie. Ook de eventuele strafrechtelijke reactie op dit geweld wordt in kaart gebracht.
methode Werknemers in de intramurale psychiatrie werd verzocht een anonieme online-enquête in te vullen waarin hun werd gevraagd naar hun ervaringen met geweld door patiënten in de afgelopen 5 jaar.
resultaten De 1534 respondenten meldden dat zij in hun werk te maken hadden gehad met relatief veel, soms zeer ernstig geweld, dat soms ernstige gevolgen had. 509 personen (33,2%) meldden geen gewelddadig incident, 197 mensen meldden één incident, 191 twee incidenten, 148 drie, 89 vier, 87 vijf en 313 meldden meer dan vijf incidenten; in totaal 2648 incidenten. Slechts een klein deel van het geweld dat gerapporteerd werd aan de politie, werd uiteindelijk vervolgd (69 van de 704 bij de politie gemelde gevallen). De slachtoffers werden slecht geïnformeerd over het strafrechtelijke vervolg van hun zaak.
conclusie De vraag of het geweld al dan niet het gevolg is van een psychiatrische stoornis mag geen rol spelen in de beslissing om het incident wel of niet aan te geven of te vervolgen. Behalve het begeleiden en informeren van werknemers die het slachtoffer zijn geworden, is het aan de ggz-instellingen om zich in te zetten voor de ontwikkeling en implementatie van een gericht vervolgingsbeleid.