achtergrond Impulsiviteit is een belangrijk kenmerk van verslaving, dat behandel-respons en terugval voorspelt. Impulsiviteit is echter een complex fenomeen. Translationeel (dierexperimenteel en humaan) onderzoek kan meer inzicht verschaffen in de rol van impulsiviteit bij verslaving en de ontwikkeling van behandelstrategieën gericht op verbetering van impulsregulatie.
doel Beschrijven van het concept ‘impulsiviteit’ en de rol van impulsiviteit bij verslaving.
methode Op basis van translationeel onderzoek schetsen wij een beeld van het concept en neurobiologische aspecten van impulsiviteit, de rol van impulsiviteit bij verslaving en implicaties voor behandeling.
resultaten Uit translationeel onderzoek blijkt dat impulsiviteit uit meerdere onafhankelijke aspecten bestaat met verschillende onderliggende neurobiologische mechanismen. Er zijn tevens aanwijzingen dat deze aspecten een unieke rol spelen binnen verschillende stadia van verslaving.
conclusie Bij de behandeling van verslaving zou het verbeteren van de impulsregulatie kunnen leiden tot een beter behandelresultaat; men dient hierbij echter wel rekening te houden met het multidimensionele karakter van impulsiviteit.