achtergrond Gepersonaliseerde behandeling heeft als doel tot de juiste behandeling, voor de juiste persoon te komen, in tegenstelling tot de huidige one-size-fits-allbenadering. Deze ontwikkeling gaat voor adhd uit van subgroepen, geïdentificeerd op basis van biomarkers. Een belangrijke adhd-subgroep wordt gekenmerkt door verlaagde alertheid, ofwel vigilantie, gemeten met het eeg (verhoogde frontale thèta en alfa) en deze subgroep reageert goed op psychostimulantia en neurofeedback. Recente inzichten suggereren een relatie tussen verkorte slaapduur en adhd-klachten bij deze subgroep. Een recent gepubliceerd model verklaart hoe chronobiologische behandelingen en neurofeedback ingrijpen op neurale netwerken en daarmee een verbetering van klachten bewerkstelligen.
doel Het toetsen van dit model door de relatie tussen zonne-intensiteit en adhd-prevalentie te onderzoeken.
methode Literatuuronderzoek naar studies die identieke methoden hebben gebruikt om de prevalentie van adhd in verschillende gebieden te onderzoeken en vergelijken met wereldwijde zonne-intensiteitdata.
resultaten Een duidelijke relatie werd gevonden tussen de intensiteit van zonlicht en de wereldwijde prevalentie van adhd, waarmee 34 tot 57% van de prevalentie verklaard werd. In deze studie vonden we een lagere adhd-prevalentie in gebieden met een hoge zonne-intensiteit.
conclusie Het preventieve effect van zonlicht kan worden gerelateerd aan een normalisering van verstoringen van de circadiane klok. Deze bevindingen zijn waarschijnlijk van toepassing op een aanzienlijke subgroep van adhd-patiënten en leiden tot nieuwe inzichten in de etiologie van adhd en kunnen mogelijk leiden tot preventie van adhd.