achtergrond Een psychiatrische stoornis verwijst naar een verstoring in de samenhang tussen hersenfuncties en gedrag, reden waarom eind jaren negentig de neuropsychiatrie toenemend in de plaats is getreden van de biologische psychiatrie en de gedragsneurologie. In combinatie met de klinische neuropsychologie ontstaat een paradigma dat niet eenzijdig verankerd is in classificatiemodellen, maar een functioneel-dimensionele oriëntatie op diagnostiek en behandeling hanteert.
doel Toelichten van de klinische praktijk en organisatie van een hooggespecialiseerde afdeling voor neuropsychiatrie binnen een instelling voor geestelijke gezondheidszorg.
methode Uitleg en analyse van de interdisciplinaire werkwijze aan de hand van tien gevalsbeschrijvingen.
resultaten Het merendeel van de verwezen patiënten heeft een lange zoektocht achter de rug binnen de gezondheidszorg met betrokkenheid van diverse individueel opererende behandelaren. Eénmalige grondige analyse van de problematiek blijkt in veel gevallen te leiden tot een duidelijke diagnose met een bijbehorende gerichte en – ten opzichte van eerdere – veelal vereenvoudigde behandeling met overwegend beklijvend resultaat.
conclusie De interdisciplinaire werkwijze zoals vereist bij topklinische activiteiten op het gebied van de neuropsychiatrie kan een belangrijke bijdrage leveren aan de optimalisering van de patiëntenzorg en aan de verspreiding van gespecialiseerde kennis ten behoeve van het gehele veld.