achtergrond Pastores begeleiden vaak mensen met psychische of psychiatrische stoornissen. In de literatuur bestaan aanwijzingen dat pastores vinden dat zij zelf onvoldoende getraind zijn in het herkennen van dergelijke stoornissen.
doel Verwerven van inzicht in hoeverre pastores psychiatrische symptomen herkennen.
methode Pastores, regionaal geworven in Zuidwest-Nederland (rooms-katholiek, strikt (orthodox) protestants, gematigd protestants en evangelisch; n = 143) en een controlegroep van ggz-medewerkers (n = 73) evalueerden vier vignetten van psychische problematiek met een religieuze inhoud: twee betroffen een psychiatrische stoornis (een psychotisch toestandsbeeld en een psychotische depressie/melancholisch toestandsbeeld), en twee gingen over niet-psychiatrische toestandsbeelden (een spirituele/religieuze ervaring en een rouwsituatie met een religieus dilemma). Voor elk vignet scoorden de respondenten het nut van psychiatrische medicatie, wenselijkheid van geestelijke gezondheidszorg, ernst en veronderstelde religieuze of spirituele etiologie van de vignetten.
resultaten In vergelijking met ggz-medewerkers herkenden de pastores de psychiatrische problematiek in wisselende mate: onder de evangelische pastores was de herkenning het minst goed, onder strikt protestantse pastores het best. Evangelische en strikt protestantse pastores interpreteerden niet-psychiatrische toestandsbeelden eerder als pathologisch.
conclusie De bevindingen in deze studie benadrukken het belang van samenwerking tussen ggz-medewerkers en pastores en het belang van consultatie.