Psychiatrische stoornissen en recidive bij geweldplegers met dubbele diagnose; vergelijking met andere subgroepen geweldplegers
samenvatting
achtergrond Mensen met een dubbele diagnose hebben een groter risico op herhaald delictgedrag.
doel Onderzoeken of mannelijke plegers van geweld (inclusief huiselijk geweld) met een dubbele diagnose (dd) verschilden van andere subgroepen geweldplegers wat betreft verslaving, psychiatrische stoornissen en recidive. Verwacht werd dat de subgroep met een dd vaker een angst- of stemmingsstoornis en een antisociale persoonlijkheidsstoornis zou hebben. Ook verwachtten we bij hen hogere recidivepercentages.
methode De onderzoeksgroep bestond uit 148 geweldplegers die werden onderverdeeld in een groep met aan middelen gebonden en comorbide stoornissen (dd-groep; n = 50), mannen zonder as I- of as II-stoornis (n = 28), mannen met een aan middelen gebonden stoornis (n = 23) en mannen met één of meer as I- (exclusief middelengebonden stoornis) en/of as II-stoornissen (n = 47).
resultaten Overlevingsanalyses wezen bij een gemiddelde follow-upduur van 79,6 maanden uit dat de mannen met een dd na behandeling vaker opnieuw werden veroordeeld voor algemene delicten (60%) en geweldsdelicten (44,9%) dan mannen uit de andere subgroepen (voor algemene recidive en geweldsrecidive waren de percentages kleiner dan 40%). Coxregressieanalyses wezen uit dat het behoren tot de dd-groep de kans op geweldsrecidive verhoogde met een factor 5,21.
conclusies De onderzochte delinquenten met een dd verschilden qua verslavingsproblematiek en psychiatrische stoornissen niet wezenlijk van andere subgroepen geweldplegers, maar recidiveerden wel vaker met algemene delicten en geweldsdelicten.