Onderzoek naar de rol van stress bij psychiatrische aandoeningen is niet zonder problemen, maar de laatste decennia heeft men sterke vooruitgang geboekt onder invloed van zowel methodologisch-technische als theoretische ontwikkelingen. Vooral de opmars van recursieve, non-lineaire modellen en neurobiologisch stressonderzoek heeft hiertoe bijgedragen. Deze evoluties hebben ons inzicht in de etiopathogenese en classificatie van psychiatrische stoornissen aanzienlijk vergroot en bieden concrete aanknopingspunten voor diagnostiek en behandeling. Vooral de vernieuwde belangstelling voor de individuele betekenisgeving bij stress opent tal van nieuwe klinische en onderzoeksperspectieven.