Het Psychiatrisch Formularium. Een praktische leidraad (6de druk)
De doelgroep voor dit handzame kleine boekje wordt gevormd door huisartsen. De uitgave wordt mede mogelijk gemaakt door fabrikanten van geneesmiddelen. Het boekje bestaat uit twee delen. Het eerste en omvangrijkste deel behandelt psychiatrische ziektebeelden. De redactie heeft hierbij gekozen voor een indeling op basis van een aantal frequent voorkomende symptomen in de huisartsenpraktijk. De systematiek van de 'symptomen' die gekozen zijn, blijft mij onduidelijk. Hoofdstukken gaan over slaapstoornissen en angststoornissen, maar ook over psychiatrische stoornissen bij ouderen en over huisarts en psychotherapie. De invalshoek wat betreft de gekozen symptomen varieert dus van specifiek tot heel breed. Dit lijkt me voor de huisarts lastig in het gebruik. De hoofdstukken op zich zijn meestal kwalitatief goed en helder geschreven. De redactie heeft veel experts bereid gevonden om mee te werken. Het tweede deel gaat over psychofarmacotherapie en hierin worden de vier hoofdgroepen van psychofarmaca globaal beschreven. Het hoofdstuk over de antipsychotica besteedt weinig aandacht aan de atypische antipsychotica, terwijl juist deze middelen de laatste jaren veelvuldig worden voorgeschreven. Lithium is de enige stemmingsstabilisator die besproken wordt. Vaak komen er in de hoofdstukken nog ouderwetse termen voor zoals 'episodische psychosen' en 'neurasthene klachten', zonder uitleg hoe deze syndromen tegenwoordig worden geclassificeerd. Kortom, een wonderlijk boekje met een vreemde indeling en historische begrippen, maar ook juweeltjes van hoofdstukken, zoals het hoofdstuk over het hyperventilatiesyndroom en geneesmiddeleninteracties. De psychiaters of artsen in opleiding behoren niet tot de doelgroep. Ik ben eigenlijk benieuwd wat een huisarts van dit boekje vindt.
W.W. van den Broek