achtergrond Er is weinig bekend over de plaats van en de ervaring met supervisie en werkbegeleiding binnen de opleiding tot psychiater in Nederland.
doel Beschrijvend onderzoek met behulp van een enquête naar de huidige praktijk van en tevredenheid met beide onderwijsmethoden.
methode Aan de hand van de beschikbare literatuur en de mening van experts is een vragenlijst samengesteld en per post verstuurd aan een steekproef van Nederlandse opleidingsinrichtingen. Deelnemende aios (artsen in opleiding tot specialist) en de bij het onderwijs betrokken psychiaters gaven anoniem en onafhankelijk van elkaar hun mening over diverse relevante aspecten van supervisie en werkbegeleiding.
resultaten Supervisie en werkbegeleiding zijn niet altijd in tijd gescheiden. Slechts een derde van de aios geeft aan dat alle patiënten consequent worden besproken en 13 procent krijgt nooit 'live supervision'. Ruim de helft van beide groepen meent dat er behalve voor formele beoordeling ook aandacht is voor onderlinge evaluatie. De tevredenheid bij zowel aios als psychiaters is groot, hoewel een aanzienlijk aantal ook negatieve ervaringen met een rolmodel vermeldt. Volgens een minderheid worden voorwaarden gesteld aan het geven van het praktijkonderwijs. De helft mist een plan voor bijscholing van supervisors en werkbegeleiders. Anonieme evaluatie van hun functioneren door aios komt nog weinig voor.
conclusie Meer standaardisatie van het praktijkonderwijs is wenselijk.