achtergrond De laatste twintig jaar hebben zich diverse varianten van psychoanalytische psychotherapie ontwikkeld die vaak met 'dynamisch' worden aangeduid.
doel Een overzicht geven van enkele recente ontwikkelingen in de kortdurende psychodynamische psychotherapie. De diverse varianten worden kort aangestipt en de door Malan en Davanloo uitgewerkte therapievorm wordt meer uitgebreid behandeld. Het empirisch onderzoek naar de effectiviteit van deze behandelvormen wordt samengevat.
methode Er is gebruikgemaakt van recente handboeken waarin de belangrijkste vertegenwoordigers deze stromingen beschrijven. Voorts is een literatuuronderzoek verricht. Met behulp van Webspirs is gezocht in Psycinfo, Medline en Current Contents naar publicaties over (empirisch effectonderzoek van) de kortdurende psychodynamische psychotherapie.
resultaten De psychodynamische behandelvorm kent verschillende uitwerkingen die gemeenschappelijk hebben dat de tijdsduur is verkort, doorgaans door het stellen van een focus en ook wordt er vaak een maximum aantal zittingen vastgesteld met een variabele frequentie. Ook is de psychotherapeut veel actiever dan in de klassieke psychoanalytische psychotherapie en vindt er integratie plaats van technieken uit andere therapeutische richtingen, met behoud van de op afweer en gevoelsexpressie gerichte benadering. Voornamelijk door de kortere behandelvormen is het empirische effectonderzoek en het vergelijkingsonderzoek met andere behandelvormen van de grond gekomen.
conclusie De kortdurende psychodynamische psychotherapie komt tegemoet aan de vereisten van deze tijd wat betreft efficiëntie, korte duur en (empirische) transparantie. Deze behandelvorm verdient een eigen plaats, vooral door de sterke gerichtheid op gevoelsbeleving in het hier en nu. Het effectonderzoek is op gang gekomen maar verdient nog aandacht.