De laatste jaren is, net als eerder in de zeventiger jaren het geval is geweest, van verschillende zijden betoogd dat schizofrenie een ondeugdelijk begrip is, dat bovendien schadelijk is voor de patiënt. Het begrip zou te zeer beladen zijn met historisch gegroeide, negatieve connotaties en zou tevens onvoldoende empirisch onderbouwd zijn. Er is zelfs voorgesteld om de term af te schaffen en te vervangen door een dimensioneel psychoseconcept. Aan de hand van het door Kendell en Jablensky geformuleerde onderscheid tussen validiteit en nut van een psychiatrische diagnose, houdt de auteur de argumenten voor en tegen het afschaffen van de term 'schizofrenie' kritisch tegen het licht. Met de validiteit van de diagnose schizofrenie blijkt het niet slechter gesteld dan met die van vele andere somatische en psychiatrische stoornissen. De term vervult een nuttige rol bij het communiceren tussen clinici, patiënten en beleidsmakers. Het vervangen van deze diagnostische categorie door een dimensioneel psychoseconcept roept wetenschappelijk en maatschappelijk gezien minstens evenveel problemen op als het wil oplossen. Het beste alternatief is om de termen 'schizofrenie' en 'psychose' naast elkaar te blijven gebruiken.