samenvatting  Dwangbehandeling kan volgens de huidige wetgeving worden toegepast om óf ernstig gevaar voortvloeiend uit een geestesstoornis (via de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen, BOPZ) óf ernstig nadeel voor de gezondheid (Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst, WGBO) af te wenden. Deze beide wetten sluiten onvoldoende op elkaar aan. Deze gevalsbeschrijving gaat over een (via de BOPZ) gedwongen opgenomen vrouw die wilsonbekwaam is ten aanzien van de behandeling van haar psychiatrische stoornis. Zij krijgt een dwangbehandeling na toestemming van haar wettelijke vertegenwoordiger (via de WGBO). Het gekozen wettelijk kader wordt besproken. De gekozen oplossing is volgens sommigen een onbegaanbaar pad, terwijl wij deze route beleven als een onwenselijke 'sluiproute'. Wij pleiten voor een betere aansluiting van wetten of nieuwe wetgeving.