Achtergrond  Moeilijke psychiatrische patiënten belanden niet zelden in langdurige behandelimpasses. Deze situaties vormen niet alleen een zware belasting voor hulpverleners, wat betreft hun uithoudingsvermogen en werkplezier, maar ook een belasting voor het totaal aan behandelingsfaciliteiten binnen een instituut.
doel In dit artikel wordt de werkwijze binnen een 'kliniek voor intensieve behandeling' (KIB) - een gespecialiseerde setting voor moeilijke psychiatrische patiënten - beschreven. methoden Door middel van een retrospectief dossieronderzoek worden 128 patiënten, opgenomen tussen 1993 en 1998, beschreven met betrekking tot demografische gegevens, psychiatrische voorgeschiedenis, reden van aanmelding, behandelingsbeloop en wijze/bestemming van ontslag. Door middel van een follow-up-onderzoek is het behandelresultaat op langere termijn en de tevredenheid bij patiënten en verwijzers onderzocht.
resultaten Patiënten in de beschreven patiëntenpopulatie hebben een gemiddelde psychiatrische voorgeschiedenis van dertien jaar, lijden vaak aan een ernstige persoonlijkheidsstoornis en/of een psychotische stoornis en blijven in de helft van de gevallen ook na de opname in een KIB aangewezen op langdurende klinische zorg. De meeste patiënten en verwijzers zijn tevreden met de werkwijze.
conclusie Het blijkt mogelijk om behandelimpasses bij moeilijke psychiatrische patiënten te doorbreken. Bij een minderheid van patiënten resulteert dit in resocialisatie naar een zelfstandige woonsituatie.