samenvatting De geheugenstoornissen die worden gevonden bij schizofreniepatiënten zijn ernstig en mogelijk relatief meer uitgesproken dan de andere neurocognitieve stoornissen. Ze lijken een centraal kenmerk van het schizofrene syndroom te zijn en verband te houden met de structurele en functionele cerebrale afwijkingen, vooral die ter hoogte van de frontale en temporale gebieden. De geheugenstoornissen betreffen de verschillende aspecten van het geheugen, maar stoornissen in het werkgeheugen zijn, naast afwijkingen in het semantische geheugen, het duidelijkst: herinneren is meer gestoord dan herkennen. Geheugenstoornissen zouden aan de basis liggen van positieve en negatieve symptomatologie en bemoeilijken de psychosociale integratie van schizofreniepatiënten in ernstige mate. Behandeling met klassieke antipsychotica verbetert de geheugenstoornissen niet of weinig; er zou zelfs sprake zijn van een nadelig effect op de geheugenfuncties. Eerste resultaten van klinisch gecontroleerd onderzoek schijnen echter te wijzen op de mogelijkheid om de geheugenafwijkingen bij te sturen met behulp van nieuwe antipsychotica .