achtergrond De moderne antidepressiva hebben de behandelingsmogelijkheden van depressies in de afgelopen veertig jaar zeer verbeterd. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat hiermee de frequenties van suïcide en suïcidepogingen in deze periode scherp zouden zijn gedaald.
doel Het bespreken van de vraag of in de afgelopen decennia het suïcideprobleem inderdaad is verkleind.
methode Literatuuronderzoek met behulp van Medline en publicaties vermeld in artikelen en monografieën.
resultaten Gecontroleerd, prospectief en omvangrijk onderzoek naar de frequenties van suïcide en suïcidepogingen binnen een bepaalde (groep uit de) bevolking is schaars. Er zijn publicaties die een (bescheiden) afname signaleren. Deze gegevens worden echter overschaduwd door de recent verschenen zeer omvangrijke meta-analyses van placebogecontroleerde onderzoeken naar het effect van behandeling met antidepressiva, respectievelijk placebo op suïcidaal gedrag bij depressieve patiënten. Deze komen tot de conclusie dat geen effect aantoonbaar is. In dit artikel wordt een aantal mogelijke verklaringen van deze bevindingen besproken.
conclusies Er zijn geen overtuigende aanwijzingen dat de suïcidefrequentie na de introductie van de antidepressiva globaal en aanmerkelijk is gedaald. Deze gegevens zijn uiteraard klinisch, maar ook wetenschappelijk van groot belang. Zij moeten niet onder het tapijt worden geveegd, omdat zij niet stroken met huidige expertopinies. Systematisch onderzoek naar de verklaring ervan heeft een hoge urgentie.