achtergrond Veel psychiaters zijn van mening dat combinatiebehandeling bestaande uit medicatie en psychotherapie bij de behandeling van ambulante patiënten met een depressieve stoornis de voorkeur heeft. Deze mening wordt echter niet bevestigd door de uitkomsten van onderzoek. De auteurs veronderstellen dat deze discrepantie voor een belangrijk deel verklaard kan worden door de specifieke problemen die zich bij dit onderzoek voordoen.
doel Inventariseren welke specifieke problemen er bestaan rondom het onderzoek naar de effectiviteit van combinatiebehandeling.
methode Er wordt een beschrijving gegeven van de conceptuele en methodologische problemen die een rol kunnen spelen bij onderzoek naar de effectiviteit van combinatiebehandeling. Deze beschrijving is gebaseerd op de beschikbare literatuur aangevuld met eigen opinie van de auteurs.
resultaten Onderzoek naar de effectiviteit van combinatiebehandeling kent een groot aantal specifieke problemen. Er wordt een negental voorwaarden genoemd waar onderzoek aan moet voldoen. Grootte en samenstelling van de onderzoeksgroep, goede expertise in farmacotherapie en psychotherapie bij de onderzoekers, keuze voor andere uitkomstmaten naast de standaarddepressieschalen en een voldoende lange follow-upfase zijn hiervan de voornaamste.
conclusie De meeste onderzoeken voldoen niet aan de voorwaarden die in dit artikel worden beschreven. Dit kan een verklaring zijn van het verschil tussen de mening van clinici en de uitkomsten van onderzoek. In de toekomst zal onderzoek dat uitgevoerd wordt met inachtneming van de aanbevelingen, vermoedelijk wel een definitieve uitspraak kunnen doen.