achtergrond Stalking kan worden omschreven als het herhaaldelijk iemand achtervolgen of lastigvallen zodanig dat er een impliciete of expliciete dreiging van uitgaat en het deze persoon vrees aanjaagt. Stalking is een recent ontwikkeld juridisch concept en klinisch-forensisch onderzoeksgebied maar heeft als gedragspatroon reeds wortels in de erotomanie (syndroom van De Clérambault).
doel Demografische en klinische kenmerken van stalkers zullen worden besproken alsmede de psychische consequenties van het belaagd worden voor de slachtoffers.
methode Het betreft een literatuuronderzoek op relevante trefwoorden.
resultaten Empirisch onderzoek betreft vaak ongecontroleerde studies in forensische settings en heeft zich vooral gericht op het documenteren van psychologische karakteristieken van stalkers. Er zijn nog erg weinig betrouwbare gegevens over de aard en omvang van stalking en de ermee geassocieerde psychische gevolgen.
conclusies Stalkers vormen een heterogene groep die vanuit verschillende psychopathologische redenen tot hun gedrag komen. Het onderzoek naar stalking staat nog in de kinderschoenen en wordt bemoeilijkt door definitieproblemen en (vooralsnog in Nederland) de afwezigheid van een specifiek juridisch kader. In de forensische psychiatrie is het thema stalking onderbelicht gebleven. Aanzetten voor nader onderzoek en ontwikkeling van behandeling van stalkers worden gegeven.