Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (adhd) is met een prevalentie van 3-5% de meest frequente gedragsstoornis op de kinderleeftijd. In ten minste 30% van de gevallen persisteert adhd op volwassen leeftijd. De geschatte prevalentie op volwassen leeftijd is dus ongeveer 1%. Erfelijke factoren bepalen vooral het voorkomen. Bij neuro-imaging zijn morfologische en functionele afwijkingen van de frontaalkwab en basale ganglia aangetoond. Onderzoek naar de aanpak van diagnostiek en behandeling bij volwassenen is schaars. Dit artikel doet op basis van literatuuronderzoek en eigen ervaring hiertoe een voorstel. Geadviseerd wordt om in elk geval heteroanamnestische informatie over de jeugd te verzamelen. Behandeling kan bestaan uit psycho-educatie, medicatie (methylfenidaat en desipramine zijn effectief in gecontroleerd onderzoek bij volwassenen), psychotherapie en lotgenotencontact.