Dit artikel doet verslag van een descriptief onderzoek naar de wijze waarop in de Nederlandse psychiatrische literatuur na 1900 over de relatie ouderdom en psychiatrie is geschreven. De inhoud van drie wetenschappelijke tijdschriften is geanalyseerd. Geselecteerd zijn 310 artikelen.
De meeste kenmerken van de onderzochte bijdragen waren tijdgebonden: het absolute aantal bijdragen over ouderen steeg in de loop der jaren sterk, het aantal pagina's over ouderen niet. In afnemende mate was de schrijver een psychiater, steeds vaker ging de bijdrage over ouderen in het senium, en epidemiologische en vooral organisatie- en beleidsonderwerpen namen sterk toe.
Met behulp van HOMALS werden drie dimensies onderscheiden: (1) de procesdimensie (primair proces versus organisatie en beleid); (2) de doelgroepdimensie (zieke patiënten versus gezonde ouderen); (3) de doeldimensie (toegepast versus fundamenteel karakter). Aan de hand van deze drie dimensies werden vervolgens acht typen bijdragen onderscheiden. Alle typen bleken tijdgebonden.