Roken is een volksgezondheidsprobleem dat een toenemende belangstelling heeft vanuit de psychiatrie. Naast psychosociale factoren zijn de neuroregulatoire effecten van nicotine belangrijk bij het ontstaan en persisteren van de rookgewoonte. Nicotine is een psychoactieve stof die aanleiding kan geven tot afhankelijkheid, die hardnekkig is en moeilijk te behandelen. Nicotineafhankelijkheid vertoont veel overeenkomsten met andere vormen van afhankelijkheid van psychoactieve middelen en is op te vatten als een psychiatrische stoornis. Uit epidemiologisch onderzoek blijkt dat er een relatie bestaat tussen roken en psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie, depressie en alcoholisme. De aard van deze relatie is vooralsnog onduidelijk, maar het effect van nicotine op verschillende neurotransmittersystemen speelt vermoedelijk een belangrijke rol. Roken blijkt voor de psychiatrische kliniek en het wetenschappelijk onderzoek een factor van relevante betekenis. Maatregelen gericht op het terugdringen van roken vragen in het psychiatrische ziekenhuis om een beleid dat oog heeft voor de bijzondere betekenis van roken in deze subcultuur.