Zowel tijdens de diagnostiek van psychosen (Rümkes praecoxgevoel) als bij de kunst van het interpreteren van poëzie (Riffaterres indirecties) doen zich kostbare momenten van onzekerheid voor. Het praecoxgevoel verwijst daarbij vooral naar het uitblijven van wederkerigheid in het contact. Het indirectiebegrip wijst vooral op de betekenisverschuiving die heeft plaatsgevonden, waardoor een aanvankelijk intersubjectieve­ werkelijkheid niet meer gedeeld wordt. Een sterke analogie met het psychosebegrip­ dient zich hier aan. De auteur stelt onder andere op grond daarvan voor het begrip psychose-indirectie in te voeren in de diagnostiek. Dit niet als nieuw vermeend sluitstuk van de diagnostiek van psychosen, maar om het beginpunt ervan ondubbelzinnig te markeren.