In de Engelstalige literatuur zijn de afgelopen vijftien jaar veel hypotheses geformuleerd waarin verbanden worden gelegd tussen eetstoornissen en depressie. Sommige onderzoekers en theoretici hebben zelfs verondersteld dat eetstoornissen niets anders zijn dan atypische depressies. In dit artikel worden de resultaten van vijf onderzoekslijnen (fenomenologisch onderzoek, uitkomstonderzoek, onderzoek naar familiegeschiedenis, biologisch onderzoek en antidepressiva-onderzoek) gegeven en aan een kritische beschouwing onderworpen. De conclusie luidt dat een interactief en multigedetermineerd model meer recht doet aan de onderzoeksuitkomsten dan een rechtlijnige benadering.