Sinds ongeveer tien jaar werken steeds meer assistent-geneeskundigen-niet-in-opleiding, aangeduid als AGNIO's, binnen de geestelijke gezondheidszorg. Zij oefenen werkzaamheden van psychiaters uit, maar hebben daarvoor niet de benodigde opleiding gevolgd. Deze situatie wordt geplaatst tegen de achtergrond van ontwikkelingen betreffende het artsenberoep in Nederland. Het takenpakket van AGNIO's en hun deskundigheid worden aan de hand van bescikbaar onderzoek besproken. De bevoegdheid en de kwaliteitsgaranties ten aanzien van het werk van AGNIO's en psychiaters worden vergeleken. De plaats van AGNIO's in het veld wordt besproken. Het aantal AGNIO's wordt geschat, hun rechtspositie bezien en hun verdere positie geschetst. Daarna volgt een beschouwing over de gevolgen voor de kwaliteit van de zorg, de AGNIO's zelf, de gezondheidseconomie, het medisch beroepenstelsel en de psychiatrie. Geconcludeerd wordt dat niet inhoudelijk-professionele overwegingen, maar logistiek-economische de ontwikkeling hebben bepaald. Daardoor is een situatie ontstaan die nadelig is voor alle betrokkenen en die verder zal verslechteren.