Parafilieën komen hoofdzakelijk voor bij mannen. Dit epidemiologische gegeven vormt het uitgangspunt voor een nadere beschouwing van de parafilieën.

Aan de hand van vier aspecten van de menselijke seksualiteit wordt aangetoond dat reeds in het gebruikelijke seksuele gedrag van mannen parafiele elementen terug te vinden zijn.

De gangbare verklaringsmodellen inzake de parafilieën wijzen eveneens op grotere risico's voor mannen. Money's theorie benadrukt de grotere biologische kwetsbaarheid van mannen en hun gevoeligheid voor psychotraumatische ervaringen tijdens de seksuele socialisatie.

De psychoanalytische theorie wijst op de risico's eigen aan de vorming van de mannelijke seksuele identiteit. De parafilie wordt begrepen als een ultieme poging om, ondanks de precaire mannelijke identiteit, het vermogen tot seksuele lustbeleving te redden.

In contrast met deze theorieën worden enkele recente opvattingen over parafilieën bij vrouwen besproken. Met enkele overwegingen in verband met de rol van parafiele inclusies in het gebruikelijke seksuele gedrag wordt dit artikel besloten.