Wegens de groeiende belangstelling voor de toepassing van ECT worden de belangrijkste uitvoeringsaspecten die nieuw of controversieel zijn besproken: plaatsing van de elektroden, het type stimulus, de keuze van de effectieve stroomsterkte, de duur van de convulsie, EEG-registratie en frequentie en totale duur van de behandeling. De belangrijkste conclusies zijn: de D'Elia-positie van de elektroden en de `brief pulse'-stimulus verdienen de voorkeur, de sinusoïdale stimulus dient als obsoleet beschouwd te worden. Gelijktijdige EEG-registratie wordt geadviseerd.

Indicaties voor ECT en psychometrische evaluatie blijven buiten beschouwing. Gestreefd wordt naar een basisprocedure ter optimalisering en uniformering van deze behandeling.