Dit artikel geeft een overzicht van het werk van Akiskal c.s. rond het verschijnsel van de chronische milde depressie. Een drietal onderzoeken met een ambulante neurotische depressieve populatie resulteert in een klinisch relevante categorisering van chronische milde depressie. De dysthymiepatiënten worden gepresenteerd als een tot dusverre onderbelichte groep met een eigen gezins- en ontwikkelingsachtergrond en met psychotherapeutische behandelingsmogelijkheden.

Het artikel besluit met kritiek op Akiskals studies en benadrukt het belang van verder onderzoek om tot een verantwoorde assessment en behandeling van chronische milde depressie te komen.