Getracht wordt vanuit een psychoanalytische gezichtshoek iets meer licht te werpen op de figuur van de Markies de Sade. Hierbij wordt zowel gebruik gemaakt van het materiaal dat zijn oeuvre biedt als van de vrij uitvoerige biografische gegevens. Er wordt vooral aandacht besteed aan de centrale plaats die angst en agressie innemen. Tevens wordt de nadruk gelegd op de betekenis van lmachtfantasieën
als afweermechanisme.
Er wordt gesteld dat Sade noch een monster, noch een genie was, maar een man die zijn gehele leven met grote moeite heeft getracht een wankel psychisch evenwicht te bewaren, waarin aan het schrijven zelf een belangrijke rol moet worden toegekend.