achtergrond De kennis over onverklaarde lichamelijke klachten (olk) neemt toe, maar de concrete vertaling naar een effectievere behandeling, vooral bij ernstige klachten, blijft problematisch.
doel Belichten van het lichamelijke aspect van mentaliseren ('lichaamsmentalisatie'). Vanuit onder meer de gehechtheidstheorie en de theorie over mentaliseren schetsen van een theoretisch perspectief van lichaamsmentalisatie en omschrijven van het diagnostische en therapeutische belang ervan.
methode Systematische zoektocht in de literatuur naar aanleiding van klinische ervaringen met lichaamsmentalisatie.
resultaten Lichaamsmentalisatie is het vermogen om eigen en andermans lichaamssignalen waar te nemen, er ontvankelijk voor te zijn, en verbinding te ervaren met onderliggende mentale toestanden. Gebrek aan lichaamsmentalisatie kan worden onderkend en kan worden verbeterd tijdens een intensieve klinische of deeltijdbehandeling.
conclusie Het concept 'lichaamsmentalisatie' kan een interessant licht werpen op patiënten met ernstige olk. Meer onderzoek is nodig om de diagnostische validiteit en therapeutische relevantie van dit concept nader te onderzoeken.